بعضی عددها، بعضی روزها و بعضی چیزها یک حالت ویژهای دارند. هیچوقت 20 مثل 19 نمیشود و 1000 را هر چقدر هم که بیخیالش باشی، نمیشود انکار کرد که با 999 یا مثلا 1043 فرق میکند.
بعضی عددها رمزی، رازی، یک چیزی دارند؛ مثلا عدد 7، مثلا عدد 100. حالا این حالت راز و رمز از اول اول بوده یا بعدا و با رواج باورهای مختلف ـ از خرافی بگیرید تا دینی و مذهبی ـ این حالت پیدا شده است، چه فرقی میکند؟ بالاخره این ماجرا هست.
ممکن است بخشی از ماجرا را ما قبول داشته باشیم، ممکن هم هست خیلیهایش را باور نداشته باشیم. اما بالاخره هست. خودتان همین 110 را در نظر بگیرید. ببینید این مواردی که ما دربارة راز و رمز 110 کشف کردهایم، کدامهایشان با عقل و اعتقادت مطابق است، کدامهایش نه. اما یادتان نرود. بالاخره ماجرایی هست.
اعجاز اعداد
همه چیز برمیگردد به اصول ارزشگذاری حروف به صورت ابجد. کلمه «علی» با این معیار، معادل عدد 110 [ (10)ی+(30)ل+(70)ع] میشود. این مسأله باعث شده در طول تاریخ، خیلی از شیعیان و بهویژه صوفیان، این عدد را مقدس بدانند و به عنوان نمادی برای خودشان استفاده کنند. اینان گاهی هم از عدد 121 معادل ترکیب «یا علی» استفاده میکنند و بالای نامههایشان مینویسند.
اما محققانی که به تحقیق در مورد حروف ابجد مشغول بودهاند به همینجا اکتفا نکردهاند. آنها به دنبال اثبات حقانیت امامت حضرت علی(ع) مولود کعبه بودهاند.
غدیر خم، روز انتصاب حضرت به ولایت و جانشینی مسلمانان به وسیله پیامبر اکرم(ص)، 18 ذیحجه بوده است. حالا اگر این عدد 18 را با عدد 92 که معادل ابجد کلمه «محمد» است، جمع کنیم، میشود 110؛ معادل ابجد نام «علی».
نکته تکمیلی هم این که «غدیر خم» به ابجد میشود 1854 و اگر عددهای آن را با هم جمع کنیم، به عدد 18=4+5+8+1 میرسیم؛ یعنی روز حادث شدن واقعه غدیرخم!
رابطه دیگر هم، اینطور به دست آمده: اگر روز تولد آن حضرت (13 رجب) را با معادل ابجد محل تولد وی، یعنی کعبه (97)، با هم جمع کنیم، باز هم به عدد 110 میرسیم.
این هم یک شعر با مواد اولیه 110 و مضمون ارادت به حضرت علی(ع):
110 یا علی(ع) نذر نگاهش
110 ضربه دارد ذوالفقارش
110 یوسف است قربان حسنش
110 حر و میثم سر به دارش
110 طفل بیبابا، گرسنه
کشند شبها پریشان انتظارش
110 یا علی(ع) در سجده زهرا(س)
بگفت و بعد از آن شد خانهدارش
110 سال، ذکر ما همین است
فقط حیدر، امیرالمؤمنین است
پلیس فوری
این یکی، خیلی زود دهان به دهان چرخید و حتی شد ضربالمثل! پلیس، یکی از آسانترین روشهای تماس با خود را انتخاب کرده بود؛ ترکیبی از شماره یک (1) و صفر(0)؛ عددهایی که حتی آدمهای مسن، بچهها و بیسوادها هم بدون فکر کردن میتوانستند روی شمارهگیر تلفنها پیدا کنند.
البته کار به این نکتهسنجی ختم نشد و سیستم مخابراتی این پیامگیر پلیس، طوری طراحی شد که علاوه بر رایگان بودن تماس با شماره 110 و بینیازی از گرفتن کد بین شهری در شهرستانها، میشود با گوشی تلفن همراه، بدون سیمکارت با این مرکز تماس گرفت.
همه اینها برای رسیدن پلیس به 12 هدف بود. اصل کاریاش میشد: «هدفمند شدن عملیات پلیس، براساس نیازهای واقعی جامعه، با توجه به درخواستهای مردم.»
اما اینقدر پلیس به این هدفهایش نزدیک شده و این 110 به مذاقش خوش آمده که جشنواره فیلم پلیساش را به فیلمهای کوتاه 110 ثانیهای اختصاص داده است.
مهمترین اصل قانون اساسی
قانون اساسی کشور، اصلهای اساسی زیادی دارد، اما مهمترین و تأثیرگذارترین آنها، اصل 110 (صد و دهم) است. این اصل، به وظایف و اختیارات رهبر کشور پرداخته است:
ـ تعیین سیاستهای کلی نظام و نظارت بر حسن اجرای آن
ـ اعلام فرمان همهپرسی
ـ فرماندهی کل نیروهای مسلح
ـ امضای حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم
ـ و...
رکورد سمبلیک
طبق قانون، آپارتمان تا 4 طبقه میتواند آسانسور نداشته باشد. اما طبقات که از این تعداد بیشتر شد، باید آسانسور تعبیه کرد. چون ممکن است همینطور 109 طبقه بالا بروی، تا تازه به منزلی که برای خواستگاری نشانیاش را گرفتهای، برسی.
دیگر کی حال دارد حرف بزند و «بله» بگیرد؟! فعلا در یک برج در شیکاگوی آمریکا ممکن است این اتفاق بیفتد، البته اگر بالابرها خراب شده باشند. برج «سیرز» با داشتن 110 طبقه، بلندترین بنا در آمریکا محسوب میشود. این برج 435متری، یکی از سمبلهای این شهر هم هست.
ضربان عشق!
نه! اشتباه نکنید. صحبت از یک عشق 110 ساله و اینطور حرفها نیست. حداکثر، مربوط میشود به قلب یک آدم عاشق که روزی 110 هزار بار، برای معشوق میتپد!
همچنین او حداکثر 110 ساعت میتواند از عشق معشوق، بیخوابی بکشد، فکر کند یا چشم به راه بماند. بعدش، یا بیخیال میشود و میخوابد، یا در این راه میمیرد!
روشناییهای شهر
ادیسون هم یکی از معنیکنندگان عدد 110 در طول تاریخ است. او سال 1882 میلادی ساختمان کارخانه مرکزی تولید برق «پرل استریت» را تمام کرد. بعدش چهارم سپتامبر همان سال، به خانه 59 مشتری پولدارش در محله منهتن نیویورک، آن هم برای اولین بار، جریان برقی با قدرت 110 ولت فرستاد. هنوز هم که هنوز است، برق مصرفی در جهان 110 ولت یا ضریب 2 آن، یعنی 220 ولت است. حالا چرا آن برق اولیه ادیسون 110 ولت بود، نمیدانیم. شاید اتفاقی بوده!
متراژ دویدن و پریدن
به ورزشیها که عدد 110 را بگویی، قبل از هر چیز میگویند این متراژ مسابقات دو با مانع است. حالا چرا برای دو با مانع، این متراژ را انتخاب کردهاند، باید از اهلش پرسید. شاید 100 مترش برای دویدن است، 10 مترش هم برای پریدن!
دنیای صفر و یک
گفتیم 110، معادل ابجد کلمه «علی» است. همین ترکیب، معادل عدد 6 در مبنای 2 هم میشود. مبنای 2، نوعی سیستم شمارش است که در آن، تنها با صفر و یک، اعداد ارزشگذاری میشوند و در برنامهریزی سیستمهای کامپیوتری به کار میآید.
مبنای اعداد معمول خودمان هم، 10 است؛ یعنی از ترکیب اعداد (0، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8 و 9) استفاده میکنیم. فرمول رسیدن به عدد 6 از 110 در مبنای 2 اینطور است:
6=0+2+4=0(2)×(0)1+(2)×1+2(2)×1=2(110)
اما در این دنیای صفر و یک، خیلیها، باز، روایت متفاوتی از حضرت علی(ع) دارند. این که خدا واحد است و یک (1) نماد او. علی(ع) هم به گفته خودش، نقطه ب «بسماالله» است و معادل صفر؛ دو عددی که تمام علم جدید و تکنولوژی، روی آنها میچرخد.
روزهای جنگ
110 روز و شب، برای یک جنگ در قرن اول هجری، رکوردی است حاکی از یک جنگ سخت؛ جنگی که با نیرنگهای «عمرو عاص» اینقدر طولانی شد و آخرش هم آتش فتنه را شعلهورتر کرد.
صحبت از جنگ «صفین» در سال 37 هجری بین امام علی(ع) و معاویه است. او در شام ادعای خلافت داشت. صفین، نام محلی بین سوریه و عراق در کرانههای رود فرات است که 110 شبانهروز، شاهد این حادثه تاریخی بود.
اتفاقهای اتفاقی
جدای از معنیهایی که به صورت قراردادی برای این عدد درست کردهاند یا از قیافهاش خوششان آمده، اتفاقهایی هم تا حالا رخ داده که خیلی اتفاقی عدد 110، توی آنها نقش بازی میکند. اینکهـ کنگره جدید آمریکا که از ژانویه سال جاری میلادی، دست دموکراتها افتاده و حال بوش را گرفته، صد و دهمین دوره کنگره آمریکاست.
ـ فاصله سیاره زهره تا خورشید، 110 میلیون کیلومتر است.
ـ آخرین سوره نازل شده به پیامبر، صد و دهمین سوره قرآن، براساس کتابت فعلی است.
ـ طول ریلگذاری راهآهن در حال احداث زاهدان ـ بم هم 110 کیلومتر است.
ـ و سال 1351 در ایران 110 فیلم سینمایی تولید شده است.
اینک همشهری جوان
حالا همه اینها را گفتیم و گفتیم تا رسیدیم به اصل کار. این شماره همشهری جوان را که دستتان گرفتهاید، اگر ببندید و روی جلدش را به دقت نگاه کنید، باز هم به عدد 110 برخورد میکنید! همشهری جوان، به شمارگان 110 رسیده است. فکر میکنید نگارندههایش 110 سالگیشان را میبینند؟